hoofdmenu

Traditie uit jaren zestig vanaf 1993 voorgezet

Paasmars voor ontwapening en vrede is springlevend

De Paasmars 2000 is de achtste, sinds in 1993 de Paasmars-traditie uit de jaren 60 weer werd opgepakt. Van 1961 tot '68 was er elk jaar een Paasmars, die gemiddeld enkele duizenden op de been bracht tegen de stiekeme plaatsing van kernwapens en - wat later - ook tegen de oorlog in Vietnam. Organisator was het 'Comité voor de Vrede'.

De Paasmars van 1961 werd georganiseerd naar aanleiding van de massale 'Ban de Bom'-Paasmarsen in Engeland. In 1968 liep de Paasmars uit op rellen tussen jonge betogers en politie en hield de organisatie, vooral bestaand uit ouderen, het voor gezien.

tegenstelling

Het zou interessant zijn wanneer historici eens uitzochten hoe deze tegenstelling tussen jong en oud zich toentertijd voltrok en welke rol de NAVO-getrouwe overheid en politie daarbij speelden. Gelukkig is er in de huidige werkgroep een prima samenwerking tussen jong en oud en juichten de demonstranten op de Paasmarsen van de jaren 90 vreedzame acties van jongeren toe, óók als die verder gingen dan alleen maar demonstreren. Niettemin moet steeds rekening worden gehouden met provocaties van de zijde van de autoriteiten. Zo hebben Twentse wapenfirma's er belang bij dat de komende Paasmars en flop wordt; in een stad als Hengelo zijn ze de grootste werkgevers en hebben alleen al daardoor veel politieke invloed.

Anti-Interventie Komitee

In 1993 werd de Paasmarstraditie weer opgepakt door het Anti-Interventie Komitee (AIK), opgericht in 1991, met als doel het bestrijden van de nieuwe taak van de NAVO na de Koude Oorlog. Met die nieuwe taak, militaire 'vredes'-interventie, dacht de NAVO z'n voortbestaan te rechtvaardigen. Daarentegen pleitten de ruim 20 vredes-, progressieve migranten- en politieke organisaties, verenigd in het AIK, voor opheffing van de NAVO, te beginnen met de ontbinding van de nieuw gevormde interventielegers. Ook Nederland deed mee aan de NAVO-interventiemanie door de luchtmobiele brigade (lmb) op te richten. Het AIK besloot daarom tot een jaarlijks terugkerende demonstratie, te houden op Paasmaandag. Daartoe werd een werkgroep ingesteld. In de loop der jaren ontwikkelde de werkgroep zich autonoom van het AIK, al was het alleen maar omdat die organisatie steeds meer een papieren bestaan ging lijden.

De Paasmarsen van '93 t/m '97 richtten zich tegen de luchtmobiele brigade. Ze werden daarom gehouden bij legerplaatsen van de lmb (Schaarsbergen en Assen) of bij vliegbases als Deelen en Soesterberg, thuishavens van de lmb-heli's. In '98 was de lmb-basis Gilze-Rijen aan de beurt, met z'n Apache-aanvalsheli's. Die Paasmars was tevens gericht tegen de uraniummunitie van de Apaches. Deze anti-nucleaire lijn werd in '99 voortgezet onder de leuze 'Alle kernwapens de wereld uit, te beginnen uit Volkel'. Voor het eerst werd toen ook een Paasvredesactiekamp (bij Volkel) verbonden met de Paasmars, die zich in Den Haag richtte tot de Nederlandse regering en kernwapenstaten, met name tot de VS. Met zo'n 500 demonstranten en bezoekers van de internationaal getinte manifestatie, was deze Paasmars de grootste van jaren 90.

koers verlegd

Dat de werkgroep z'n koers verlegde van de luchtmobiele brigade naar algemenere vredes- en anti-militaristisch thema's als kernwapens en wapenhandel is niet onlogisch. Inmiddels is namelijk het hele leger - zo stelt de NAVO - nog slechts bedoeld voor 'vredes'-interventie. Het heeft daarom weinig zin om de actie-schijnwerpers slechts te richten op één enkel legeronderdeel zoals de lmb. De Paasmars wordt daarmee steeds meer een gebeuren waar oorlogsvoorbereiding in brede zin aan de orde komt.

Gerard van Alkemade, lid Werkgroep Paasmars

Naar: Inhoudsopgave archief of Inhoudsopgave 't Kan Anders


Last Updated 21 maart 2000