Aan de kinderen (4)

Verslaggever Caspar Janssen in het Volkskrant-magazine, maart 2001, zegt over de jaren-zestig-generatie van nu het volgende:
'...Grijze, gezagsgetrouwe, hardwerkende helden zijn we. Conformisten. Zo zie ik ook gelijkenis tussen de attitude van de protestgeneratie en die van hun kinderen, de generatie na ons. Hetzelfde gebrek aan bescheidenheid, hetzelfde gebrek aan twijfel, dezelfde hang naar het maken van kabaal, dezelfde zelfverzekerdheid in een situatie die bijna identiek is als toen, namelijk heersende welvaart.'

'Ben ik dat?' zul je denken. Nee hoor, nog niet helemaal. Eigenlijk weet ik nooit hoe oud jij, mijn jongere lezer, bent. Tien jaar? Vijftien? Achttien? Tijdens het schrijven zie ik iets tussen veertien en twintig voor me. Maar of ik gelezen word...? Jij weet ook mijn leeftijd niet en zo moeten we het maar houden. Ken je Gijs van de leesplank? Bekijk 'm nog eens goed op het plankje of de koektrommel of de beschuitbus. Gijs was nog een kind en had pas de basisschool, toen heette die lagere school, verlaten. Hij werd boerenknecht en was daarmee tegelijk volwassen. De beroemd geworden schilder Jetses maakte van Gijs gelukkig een jongen en geen man. Een beetje zoals jij bent, tienerknul of -meid.

Wat kennis en begrip betreft sta jij haast even ver van Gijs af als van een Middeleeuws kind uit Thea Beckmans 'Kruistocht in spijkerbroek'. Jij hebt nu al veel meer boeken-computers-internet-wijsheid onder ogen gekregen dan onze dorpsvriend Gijs. Tegelijk was hij wellicht op ander gebied degelijker toegerust en beter voorbereid op het leven dan wij, verwende Westerse brekebenen. Vandaag de dag heb ik, na de protest- en de niks-generatie, er vertrouwen in, dat jullie gaan zorgen voor een herboren maatschappijvorm. Waarom ik dat denk? Daarover een volgende, tevens laatste keer.

Miep

hoofdmenu    inhoudsopgave    archief    over 'tKA   

Updated: 26 mei 2001